Onverwachtse ontmoetingen
Terug van vakantie verhalen we van avonturen en bezienswaardigheden, maar het zijn de ontmoetingen die een reis verankeren in je herinneringen. Een zeewaardig verhaal van schippers die allebei de haven van Cherbourg aandeden.
Wat eraan voorafging
Een enkele lezer zal zich nog herinneren dat in juni 2017 Zeewoldenaar Peter Wolff zijn afscheidsfeestje vierde bij de zeilvereniging. Hij ruilde zijn eerste zeiljacht van 32ft in voor de stalen Van Der Stadt Caribbean 40ft genaamd ‘Amante’, met het doel om naar Curacao te zeilen.
Na nog even verwaaid te hebben gelegen vertrok hij met enkele opvarenden richting Ijmuiden om – eenmaal op zee – koers te zetten richting Curaçao. Vanwege de pandemie was afmeren in een haven niet altijd vanzelfsprekend en dat belemmerde de bewegingsvrijheid soms aanzienlijk. Na vier jaren met tussenposen te hebben rondgezworven tussen plaatsen met illustere namen als Paramaribo, Jamaica, St Kitts en St Lucia, bereidde hij de terugweg voor.
Schip en bemanning
Zeezeilers weten dat het schip de omstandigheden wel aankan. Het is de bemanning die ervoor moet zorgen dat het aankomt. Met nog drie ervaren zeilers Timo, Winfried en Laura aan boord, koos de Amante het ruime sop. Eerst naar de Dominicaanse Republiek en vervolgens de Azoren.
Onderweg kruisten ze de koers een Zwitsers schip binnen radio-afstand. Via de marifoon ontvingen ze een waarschuwing voor storm Alex op komst. Door drie dagen in Noordelijke richting te varen, zonder een mijl dichter bij huis te komen, werd het ruwe weer ontweken en kon de tocht worden voortgezet naar de Azoren.
Timo regelde stilletjes met een paar berichtjes via de satelliettelefoon dat Roswitha, zijn moeder en Peters vrouw, en nog enkele andere familieleden naar het eiland kwamen. In een eetcafé kwamen ze onverwachts binnen.
Vier weken na het vertrek van Curaçao kwam land in zicht bij A Coruña in het Noordwesten van Spanje. Dichte mist belemmerde zicht op de haveningang, maar met behulp van apparatuur aan boord kon veilig naar binnen worden genavigeerd. Na het bunkeren van vers proviand plotte de koers dwars over de golf van Biscaye, richting de kaai van Cherbourg.
Op vakantie
Slechts enkele huizen verder op de Struweel realiseerde ik in 2010 mijn jeugddroom met zeiljacht Starfish & Coffee, Peter was mee op de ‘maiden voyage’, de eerste vaart vanuit Medemblik naar Lelystad. Na enkele jaren ervaring te hebben opgedaan werd het Ijsselmeer te klein en ging het met de kinderen en soms in flottieljes van de Wadden naar de Oostzee, de Engelse oostkust en via de Belgische en Franse kust naar de Kanaaleilanden.
In de zomer van 2021 borrelde het idee om verder te trekken. Ik wilde misschien een ander schip, zelfs op de Middelandse zee. Ik overwoog de Starfish & Coffee in Nederland te verkopen en op zoek te gaan, maar in maart 2022 ging het schip uit de winterstalling te water en al snel richting Ijmuiden, Rotterdam, Vlissingen, Duinkerken, Dieppe, Fecamp en daarna, Cherbourg.
Stem op de steiger
‘Ik zag de Starfish & Coffee liggen en dacht bij mezelf: dat kan er maar een zijn.’ Zijn stem herkende ik uit duizenden en ik draaide me om. ‘Peter?’