Zelfs als we bezit en macht zouden aanbidden, dan nog redden ze ons niet. We kunnen het ons bijna niet voorstellen, dat bezit en macht niet blijvend zijn, maar op een dag nemen ze toch echt afscheid van eenieder van ons. Het gevoel te verliezen maakt ons gemakkelijk wankel.
Soms zijn we bereid om ergens zelfs alles voor over te hebben. Huis, voertuig, spullen, aanzien, invloed, grip, controle. Bezit en macht zijn niet louter functioneel, ze doen de mens iets en we krijgen er geen genoeg van. Een diepe intense waarschuwing is er ook: macht en bezit hebben een prijs. Het kan de gedachten en overleggingen overnemen en - dieper daarachter - de ziel gevangennemen. Vrijheid, zoals die ons gegeven is, is dan weg.
Mensen die blijven hebben een vermogen om met een zekere werkelijkheid te zien en te horen wat zich afspeelt in de eigen geest en bij de mensen die aan hen zijn toevertrouwd. Zij kunnen richten met wijsheid. Het ego is terug naar een plek in de marge, de ziel vrij en de wijsheid paraat. Al weten we meestal niet precies waar het gebeurde, het inspirerende charisma van die goede mens begon daar waar tot inkeer kon worden gekomen.
In de dynamiek van de mens kun je bezit zien als een aantrekkingskracht en macht zien als een dilemma tussen enerzijds de wil om te onderwerpen en anderzijds de roep om erkenning. Het is ons niet vreemd. Mensen hebben een ego en vertonen aan macht en bezit gelieerd gedrag. Macht functioneert als in een spelletje boter, kaas en eieren: dat komt altijd gelijk uit, tenzij iemand een fout maakt, als iemand de boel bedondert of wanneer iemand de bevoegdheid heeft de regels te veranderen.
In de diepe rivieren van het bestaan van mensen die zich voeden met die opdringerige, opeisende drijfveer van macht en bezit, is een dreigend verlies vernietigend voor het optimisme. Wanneer duidelijk wordt dat een verlies onontkoombaar is, doemt het donkere pad. Niet zelden gevoed door gevoelens van bedrog of onrechtvaardigheid, demonstreert het gedrag het verzet, misschien zelfs met een rechtvaardigend relaas. Hoe ijdelheid de mens ook kan opdrijven, de wijze mens wist vooraf reeds dat de strijd om niet te hoeven verliezen, een verloren strijd is. Je verlaten op macht of bezit is een zwaktebod.
Bezit en macht redt ons niet, maar de liefde wel. Met die wetenschap weten we ook dat we het niet moeten zoeken daarbuiten, zoals in de dingen of in de situatie, maar in onszelf. Alles onder ogen durven en kunnen zien. Het vergt lef om te onderkennen dat je naast je goede en mooie kanten, ook moeilijke en slechte kanten hebt.
Onze gedachten en overleggingen gaan vaak over “de dingen’, over ‘daarbuiten’ en over anderen, ballast voor de geest. Wanneer het gaat over ons denken hebben we het vermogen te kiezen waarover en hoe we willen denken. Laten we liefhebben. Laten we niet bang zijn en alles onder ogen durven zien, ook je eigen onprettige, zwarte en slechte kanten. Je mag er zijn zoals je bent, zonder dat je daarover verantwoording af hoeft te leggen of dankjewel hoeft te zeggen, aan wie ook. Met jouw leven mag je doen wat jij wil. Maak ruimte met het inzicht dat dat voor ieder mens principieel is. Net als jij, mag een ander er dus net zo goed zijn.
Dat verblijf, daarbinnen, dat is in ieder mens. Dat is een plek waar geen harnas je kan redden, maar waar je er wel helemaal kunt zijn en je leven leeft. Daarbinnen, dat is de plek waar vrede en blijdschap steeds weer teruggevonden worden. Die plek van gedachten en overleggingen, daar kun je luisteren naar jouw God, die ene God, die jouw levensweg bereid, er steeds weer is en er altijd is geweest. Ga die weg, Hij kiest ook voor jou. Dat is het pad waarop je volledig tot recht kunt komen.
Maak het stil in jezelf, sluit je oogleden en kijk naar binnen. Streep je ego weg en zeg misschien zelfs herhaaldelijk: ‘niet ik’, dat werkt bevrijdend. Heb je ogen en oren? Kun je vanuit jouw ziel waarnemen en beluisteren wat zich werkelijk afspeelt? Maak het nog eens wat stiller. Kijk eens rond met jouw vrije ogen in dat bijzondere verblijf in jou en voel je thuis daar waar liefde welig tiert, dat is de plek waar je jezelf kunt voeden, dat is de plek waar leven werkelijk is. Luister naar de stilte achter de stilte, dat is de plek waar Hij is en jij bent en waar je alles wat je nodig hebt zult krijgen. Aangekomen in dat verblijf, weet je ook dat er niets is dat je nog zal verlaten waarvan je nog enig verlies hoeft te vrezen.