Goede voornemens, altijd grappig, vooral die van een jaar geleden. Voor het eerst in mijn leven kan ik ze terugvinden in mijn column voor Blik Op Zeewolde, precies een jaar geleden, getiteld: “De goede voornemens en de vermetelheid.” Er was kritiek van niemand minder dan Christophe Vekeman. Hij vond het leuk, maar wist niet of het waar was.
Dan nu het moment van de waarheid.
In Frankrijk drijft monsieur Pic de “Club des Cinglés du Mont Ventoux”. Diegenen die drie keer op een dag de Mont Ventoux opfietsen kunnen bij hem voor €20 een oorkonde krijgen. Nieuwjaarsdag 2014 besteeg ik voor het eerst mijn racefiets, de alcohol van de voorgaande nacht gutste nog uit mijn poriën. Ik stopte met roken, trainde vijf maanden, maakte acht kilo spiermassa aan en werd tien kilo lichter. Op 9 juni toonde mijn fietscomputer 40 graden Celsius en berekende 9200 calorieën. De laatste zes kilometers gingen hallucinerend en ik heb afdalend mijn kilometerteller richting de 70 km p/u zien gaan. Cinglé is frans voor dwaas. Vermetelheid betekent: Moed van de dwaze. Christophe, zonder het zo bedoeld te hebben is het waar gebleken. Leerpuntje voor 2015: Be carefull what you wish for.
Het afgelopen jaar beklom ik bijzondere bergen en oversteeg mijn kunnen. Iedere expeditie was met anderen, maar ik was altijd aangewezen op mijzelf. Vriendschap en saamhorigheid brachten mij steeds weer naar de finish en namen mij mee naar nieuwe toppen, tot zelfs de boven 5.600 meters. Ik weet nu wat uitputting en hoogteziekte is en toch wil ik verder. Dit jaar boven de 7.000 meter en in 2016 Mount Everest. Voor mijzelf en voor Mission Summit in de strijd tegen MS.
Een jaar terug noemde ik doelstellingen “BHAG”: Big Hairy, Audacious Goals. (Audacious=vermetele.) Wat toen onmogelijk leek ligt nu binnen bereik. In 2015 ga ik verder op het pad van vriendschap en saamhorigheid. Dat betekent net zoals afgelopen jaar: het bloed in mijn handen werken, de mooiste dingen vinden, nieuwe vrienden maken en mij een scheur in mijn broek lachen. Ik zal de wereld verbeteren en de vriendschap met mijzelf versterken, maar niet meer met dwaasheid. Ik wil op de plek waar ik ben kunnen liefhebben in complete authenticiteit, zonder iets terug te vragen.
Naast mooie columns, het halen van businessdoelstellingen en publicatie van mijn tweede roman, wens ik jou en mij hetzelfde als vorig jaar, met in plaats van de vermetelheid de ootmoed: Moed van de nederige. Ik wil mij durven toevertrouwen aan iets dat groter is dan ik. Toevertrouwen en onderwerpen liggen dicht bij elkaar. Het verschil is het vertrouwen, onmisbaar voor de liefde. Liefde voor jezelf, liefde waarmee je luistert, ziet en doet en liefde met je geliefde. En zeg nou zelf, wat heb je te verliezen?