Vorige week kreeg ik het diner geserveerd in het restaurant ergens in China, uren vliegen van de hoofdstad. Die eend kwam niet uit Peking.
- You like Beijing Duck?
Een grote brede glimlach vulde mijn uitzicht. Sambal heb ik daar nog nooit gezien.
Chinezen zijn trots op hun land en ze willen een sterke leider. Over deze zeggen ze dat hij tenminste de corruptie durft aan te pakken. Het is een communistisch land met veel kapitalisten. Parlementsleden voorgereden in de duurste bolides, vastgoed werd contant afgerekend. De mensen vragen zich af waar dat geld vandaan kwam, graaicultuur gaat ook hier gevolgen hebben.
1,4 miljard inwoners: in dit land is alles ontelbaar. Het zouden er bij wijze van verrassing zomaar 300 miljoen meer kunnen zijn. Ze prijzen de grote leider dat iedereen onderdak en eten heeft en kleren draagt. Er is een vergunningenstelsel om de trek naar de grote steden te reguleren. Na eten, kleding en dak willen mensen nu ook TV en een Duitse auto. Snelwegen scheren driedimensionaal door steden, gevuld met extreme aantallen BMW, Mercedes, Volkswagen, Audi. Af en toe een Amerikaanse of Franse. De hoogbouw gaat in moordend tempo, het uitzicht zal over een half jaar anders zijn.
Ik ben in een stad waarvan ik de naam niet ken. Het is me wel gezegd maar het klonk onbegrijpelijk, ik kan het ook niet lezen. De A wordt in vier tonen uitgesproken en betekent vier keer iets totaal anders. Een verkeerde intonatie maakt je dus totaal onverstaanbaar.
Iedereen een baan. Mijn chauffeur rijdt mij in drie kwartier van hotel naar kantoor. Snotneus, tranende ogen tranen, de lucht prikt. Door de smog is het uitzicht dermate dat ik het uiteinde van de straat niet kan zien. De grootste uitdaging voor China is de omvang. Een door één man centraal genomen besluit heeft enorme gevolgen, voor ons is dat onvoorstelbaar. Als de smog moet ophouden brengt dat onverwachtse veranderingen voor iedere Chinees. Eerst even testen zou ik zeggen.
Van het gedisciplineerde China heb ik geleerd dat ze zeker wel goede kwaliteit kunnen maken, kennis en kunde in huis hebben en innovatief kunnen zijn. Wat wij daarvan in het pittoreske Zeewolde te zien te krijgen hangt samen met de prijs die wij bereid zijn te betalen. Zij leveren voor ieder wat wils, tegen elke prijs.
Ik heb gezien dat ook zij gewoon mensen zijn met denkpatronen en emoties zoals u en ik. Ook zij kennen bijvoorbeeld angst, hoop, woede, liefde, geluk, vrede. Waar ter wereld ik ook kwam, ik zag dat bij ieder mens. Vergis je niet, uiteindelijk zijn we allemaal hetzelfde: gewoon mens.